Gdyby ktoś zapytał mnie czy wierzę w istnienie jednorożców, odpowiedziałabym: "Oczywiście i dziwię się tym, którzy nie wierzą!" Te piękne, majestatyczne i tajemnicze zwierzęta ucieleśniają nasze marzenia z dzieciństwa o istnieniu magii. I warto jej odrobinę zachować w dorosłym życiu. Zresztą w jednorożce wierzyli także nasi przodkowie, ze wszystkich stron świata. A to chyba dowód na to, że wszyscy nie mogą się mylić...
Już starożytni Grecy przekonani byli o istnieniu jednorożców. Według nich te jednorogie zwierzęta żyły w Indiach. Były podobne do dzikich indyjskich osłów, o białej maści i purpurowych głowach z długim rogiem na czubku. Róg był u nasady biały, w środku czarny, a na końcu czerwony. Miały błękitne oczy i kozią brodę.
Rzymianie zaś twierdzili, że wyglądają jak konie o słoniowych nogach, z ogonem dzika i głową jelenia z długim rogiem. Taki obraz jednorożca trochę różni się od naszych dzisiejszych wizji słodkiego, kolorowego konika z magicznym rogiem na środku głowy....koniecznie z towarzyszącą tęczą.
Na Syberii i w Azji odnaleziono szczątki prehistorycznego zwierzęcia z jednym rogiem. Choć uważa się go za przodka nosorożca, to swymi długimi nogami i budową ciała przypominał konia. Bardzo masywnego i dużego konia, który mógł ważyć nawet 4 tony i osiągać ponad 2 metry wzrostu!
Być może greckie i rzymskie opisy dotyczą potomków tych prehistorycznych zwierząt?
 |
| Syberyjski jednorożec, rys. Heinrich Harder |
Słynny podróżnik Marco Polo także wspominał o tych wyjątkowych zwierzętach, choć jego opis bardziej przypomina nosorożca. Jakże to pomylić pięknego jednorożca z nosorożcem!? Ale... jeżeli takie zwierzęta faktycznie żyły kiedyś na Ziemi, to może daleko było im do naszego bajkowego wyobrażenia?
Dzisiejsze wyobrażenie jednorożca zawdzięczamy zapewne średniowiecznym poetom. Piękne, białe konie z długim rogiem na pewno lepiej prezentowały się w pieśniach, niż bestie o słoniowych nogach. Podobno pierwszego jednorożca zobaczył Adam w ogrodach Edenu. Mawiano, że nie przetrwały potopu, bo... Noe zapomniał zabrać je na arkę (jak mógł zapomnieć o jednorożcach??) Na szczęście jest inna wersja tej historii, w której jednorożcom udało się przetrwać. W prawdzie nie mieszczą się na arce, ale wczepiają się w nią swymi rogami i tak uczepione na zewnątrz arki przeżywają potop. Hura!!!
Aż do XVIII wieku krążyły historie o niesamowitych właściwościach rogu jednorożca. Był lekarstwem na zarazę, truciznę i różne pomniejsze dolegliwości. Jego cena osiągała zawrotną wartość, przewyższając rubiny i perły. Jako rogi jednorożców sprzedawano kły morskich narwali, a w jego sproszkowanej wersji mogły być rogi nosorożca lub cokolwiek innego...
 |
| Narwal [źródło: thinglink.com] |
Juliusz Cezar twierdził, że widział jednego w germańskich lasach. Było to jednak dość dawno, około I w. p.n.e. Lasy były wtedy gęstsze, być może coś mu się przywidziało. Jednak całkiem niedawno, w 2015 roku w Rokszycach w podkarpackich lasach, zauważono koziołka z jednym rogiem. Podobnego, z jednym centralnie umiejscowionym rogiem, widziano w 2008 roku w rezerwacie Prato we Włoszech. Być może Juliusz Cezar także widział takiego koziołka, który po prostu urodził się z jednym rogiem na środku głowy.
 |
| Koziołek z Rokszyc [źródło: imgur.com] |
Jaki byłby świat bez wiary w jednorożce? Nawet nie chcę myśleć! Jeśli to tylko legendy, przewidzenia pijanych przodków, wyolbrzymiona fantazja poetów to....wiecie co? Chyba i tak warto pozostawić w sobie tą małą iskierkę nadziei, że te magiczne stworzenia istnieją naprawdę. Są po prostu zbyt mądre, aby się ludziom oficjalnie ukazać. Wszyscy dobrze wiemy, jakby to się dla nich skończyło.
Posty
